Dhanur Maas Pooja - Thiruppavai Pasurams

THIRUPPAVAI consists of thirty stanzas (hymns) in Tamil, each of 8 lines, dramatizing a scene of a group of maidens going from house to house bidding their friends to rise and join them for an early morning bath. THIRUPPAVAI is part of Divya Prabandha, a work of the twelve Alvars, and is important in Tamil literature. These thirty hymns were composed by Saint Andal also known as Nachiar or Kodhai or Goda Devi. She was the daughter of Vishnu Chitta alias Periyazhvar of Srivilliputtur. He was a garland maker for Lord VATABHADRASAYI in the Srivilliputtur. Andal or Goda Devi is one of the most important saints of Sri Vaishnavism.

The Divine significance of the month of Margazhi has to be understood and grasped by taking note of the singing of the time-honoured and popular Tamil hymns of THIRUPPAVAI on all the days of Margazhi, not only in hundreds of Krishna and Vishnu temples but also in thousands of Hindu house-holds in Tamil Nadu. The Tamil month of Margazhi from mid-December to mid-January. In Tamilnadu, the month of Margazhi, in more senses than one, marks the zenith point of spiritual quest when the seeker experiences the glow, the aura and the Divine power of the spirit over matter. This sacred, glorious and hallowed tradition in Tamil Nadu has been going on for centuries.


Paasuram - 1

maargazhi(th) thingaL madhi niRaindha nannaaLaal
neeraada(p) pOdhuveer pOdhuminO nErizhaiyeer
seer malgum aayppaadi(ch) chelva(ch) chiRumeergaaL
koorvEl kodundhozhilan nandhagOpan kumaran
Eraarndha kaNNi yasOdhai iLam singam
kaar mEni cengaN kadhir madhiyam pOl mugaththaan
naaraayaNanE namakkE paRai tharuvaan
paarOr pugazha(p) padindhElOr empaavaai

மார்கழி திங்கள் மதி நிறைந்த நன்னாளால்
நீராட போதுவீர் போதுமினோ நேரிழையீர்
சீர் மல்கும் ஆய்ப்பாடி செல்வ சிறுமீர்காள்
கூர்வேல் கொடுந்தொழிலன் நந்தகோபன் குமரன்
ஏரார்ந்த கன்னி யசோதை இளம் சிங்கம்
கார் மேனி செங்கண் கதிர் மதியம் போல் முகத்தான்
நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான்
பாரோர் புகழப் படிந்தேலோர் எம்பாவாய்

Paasuram - 2

vaiyaththu vaazhveergaaL naamum nampaavaikku(ch)
cheyyum kirisaigaL kELeerO paaRkadaluL
paiya(th) thuyinRa paramanadi paadi
neyyuNNOm paaluNNOm naatkaalE neeraadi
maiyittu ezhudhOm malarittu naam mudiyOm
seyyaadhana seyyOm theekkuRaLai(ch) chenROdhOm
aiyamum pichchaiyum aandhanaiyum kai kaatti
uyyumaaReNNi ugandhElOr empaavaai.

வையத்து வாழ்வீர்காள் நாமும் நம்பாவைக்குச்
செய்யும் கிரிசைகள் கேளீரோ பாற்கடலுள்
பையத் துயின்ற பரமனடி பாடி
நெய்யுண்ணோம் பாலுண்ணோம் நாட்காலே நீராடி
மையிட்டு எழுதோம் மலரிட்டு நாம் முடியோம்
செய்யாதன செய்யோம் தீக்குறளைச் சென்றோதோம்
ஐயமும் பிச்சையும் ஆந்தனையும் கை காட்டி
உய்யுமாறெண்ணி உகந்தேலோர் எம்பாவாய்

Paasuram - 3

Ongi ulagaLandha uththaman pEr paadi
naangaL nam paavaikku(ch) chaatri neeraadinaal
theenginRi naadellaam thingaL mum maari peydhu
Ongu peRum senN nel oodu kayalugaLa(p)
poonguvaLai(p) pOdhil poRi vandu kaN paduppa(th)
thEngaadhE pukkirundhu seerththa mulai patri
vaanga kudam niRaikkum vaLLal perum pasukkaL
neengaadha selvam niRaindhElOr empaavaai

ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர் பாடி
நாங்கள் நம் பாவைக்குச் சாற்றி நீராடினால்
தீங்கின்றி நாடெல்லாம் திங்கள் மும் மாறி பெய்து
ஓங்கு பெரும் சென் நெல் ஊடு கயலுகளப்
பூங்குவளைப் போதில் பொறி வண்டு கண் படுப்பத்
தேங்காதே புக்கிருந்து சீர்த்த முளை பற்றி
வாங்க குடம் நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும் பசுக்கள்
நீங்காத செல்வம் நிறைந்தேலோர் எம்பாவாய்

Paasuram - 4

aazhi mazhai(k) kaNNaa onRu nee kai karavEl
aazhi uL pukku mugandhu kodu aarthu ERi
oozhi mudhalvan uruvam pOl mey kaRuththu(p)
paazhii am thOLudai(p) paRpanaaban kaiyil
aazhi pOl minni valamburi pOl ninRu adhirndhu
thaazhaadhE saarnga mudhaiththa sara mazhai pOl
vaazha ulaginil peydhidaay naangaLum
maargazhi neeraada magizhndhElOr empaavaai

ஆழி மழைக் கண்ணா ஒன்று நீ கை கரவேல்
ஆழி உல் புக்கு முகந்து கொடு ஆரது ஏறி
ஊழி முதல்வன் உருவம் போல் மெய் கருத்துப்
பாழிய் அம தோளுடைப் பற்பநாபன் கையில்
ஆழி போல் மின்னி வலம்புரி போல் நின்று அதிர்ந்து
தாழாதே சாரங்க முதைத்த சாரா மழை போல்
வாழ உலகினில் பெய்திடாய் நாங்களும்
மார்கழி நீராட மகிழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்

Paasuram - 5

மாயனை மண்ணு வாடா மதுரை மைந்தனைத்
தூய பேரு நீர் யமுனைத் துறைவனை
ஆயர் குலத்தினில் தோன்றும் அணி விளக்கைத்
தாயைக் குடல் விளக்கம் செய்த தாமோதரனைத்
தூயோமாய் வந்து நாம் தூமலர் தூவித் தொழுது
வாயினால் பாடி மனத்தினால் சிந்திக்கப்
போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும்
தீயினில் தூசாகும் செப்பேலோர் எம்பாவாய்

maayanai mannu vada madhurai maindhanai(th)
thooya peru neer yamunai(th) thuRaivanai
aayar kulaththinil thOnRum aNi viLakkai(th)
thaayai(k) kudal viLakkam seydha dhaamOdharanai(th)
thooyOmaay vandhu naam thoomalar thoovi(th) thozhudhu
vaayinaal paadi manaththinaal sindhikka(p)
pOya pizhaiyum pugudharuvaan ninRanavum
theeyinil thoosaagum cheppElOr empaavaai

Paasuram - 6

புல்லும் சிலம்பின கான் புள்ளரையன் கோயிலில்
வெள்ளை விழி சங்கின் பேரரவம் கேட்டிலையோ
பிள்ளாய் எழுந்திராய் பே முளை நஞ்சுண்டு
கள்ளச் சகடம் கலக்கழியக் காலோச்சி
வெள்ளத்தரவில் துயிலமர்ந்த வித்தினை
உள்ளத்துக் கொண்டு முனிவர்களும் யோகிகளும்
மெல்ல எழுந்து அறி என்ற பேரரவம்
உள்ளம் புகுந்து குளிர்ந்தேலோர் எம்பாவாய்

puLLum silambina kaaN puLLaraiyan kOyilil
veLLai viLi sangin pEraravam kEttilaiyO
piLLaay ezhundhiraay pEy mulai nanchundu
kaLLa(ch) chakatam kalakkazhiya(k) kaalOchchi
veLLaththaravil thuyilamarndha viththinai
uLLaththu(k) kondu munivargaLum yOgigaLum
meLLa ezhundhu ari enRa pEraravam
uLLam pugundhu kuLirndhElOr empaavaai

Paasuram - 7

கீசு கீசு என்று எங்கும் ஆணைச் சாத்தான் கலந்து
பேசின பேச்சரவம் கேட்டிலையோ பேய்ப் பெண்ணே
காசும் பிறப்பும் கலகலப்பக் கை பேர்த்து
வாச நறும் குழல் ஆய்ச்சியர் மத்தினால்
ஓசை படுத்த தயிறரவம் கேட்டிலையோ
நாயகப் பெண் பிள்ளாய் நாராயணன் மூர்த்தி
கேசவனைப் பாடவும் நீ கேட்ட கிடத்தியோ
தேசமுடையாய் திறவேலோர் எம்பாவாய்

keesu keesu enRu engum aanai(ch) chaaththaan kalandhu
pEsina pEchcharavam kEttilaiyO pEy(p) peNNE
kaasum piRappum kalakalappa(k) kai pErththu
vaasa naRum kuzhal aaychchiyar maththinaal
Osai paduththa thayiraravam kEttilaiyO
naayaga(p) peN piLLaay naaraayaNan moorththi
kEsavanai(p) paadavum nee kEtta kidaththiyO
dhEsamudaiyaay thiRavElOr empaavaai

Paasuram - 8

கீழ் வானம் வெள்ளென்று எருமை சிறு வீடு
மேய்வான் பறந்தன கான் மிக்குள்ள பிள்ளைகளும்
போவான் போகின்றாரைப் போகாமல் காத்து உன்னைக்
கூவுவான் வந்து நின்றோம் கோதுகலம் உடைய
பாவாய் எழுந்திராய் பாடிப் பறை கொண்டு
மாவாய் பிளந்தானை மல்லரை மாட்டிய
தேவாதி தேவனைச் சென்று நாம் சேவித்தால்
ஆவாவென்று ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்

keezh vaanam veLLenRu erumai siRu veedu
mEyvaan parandhana kaaN mikkuLLa piLLaigaLum
pOvaan pOginRaarai(p) pOgaamal kaaththu unnai(k)
koovuvaan vandhu ninROm kOdhugalam udaiya
paavaay ezhundhiraay paadi(p) paRai kondu
maavaay piLandhaanai mallarai maattiya
dhEvaadhi dhEvanai(ch) chenRu naam sEviththaal
aavaavenRu aaraayndhu aruLElOr empaavaai